Dit weekend geeft een teler maar liefst 6 miljoen snacktomaatjes weg, omdat de tomatenhuidjes door de aanhoudende hitte te rimpelig en gedutst zijn om te verkopen. De komende dagen delen we een paar fijne tomatenrecepten uit de kookboeken van Loopvis. Zo helpen we allemaal een beetje mee om voedselverspilling tegen te gaan.
Passata di pomodoro
uit Koken tussen vulkanen van Ko Sliggers
Nodig
- 1 kg rijpe tomaten
- 5 blaadjes basilicum
- zout
Bereiding
Over tomatensaus kun je een boek schrijven. Binnen deze Zuid-Italiaanse context volstaan een aantal capolavori. De passato di pomodoro is de numero uno. Iedereen met een eigen moestuin maakt deze basissaus die de hele winter van pas komt als er geen verse tomaten van de koude grond zijn. De tomaten, bij voorkeur de San Marzano, worden grondig gewassen, schoongemaakt, gedroogd, ingesneden en door de zeefmachine gehaald. Pure tomatenpuree komt in gesteriliseerde potten en flessen terecht, terwijl alle velletjes en pitten verdwijnen in de afvalbak. Er wordt wat zout toegevoegd en een blaadje basilicum en daarna worden de flessen dertig minuten gekookt om een steriele en lang houdbare passato te krijgen.
Als je geen zeefmachine hebt doe je het volgende. Maak de tomaten goed schoon en verwijder alles wat er niet goed uitziet. Snijd ze in stukken. Doe ze in een zware gietijzeren pan of een pan met dikke bodem en laat een uur rustig pruttelen met het deksel op de pan. Roer in het begin steeds goed om. Daarmee voorkom je aanbranden. Wrijf alles door een fijne zeef. Controleer de smaak en voeg wat zout toe. Schenk de passato in brandschone potten en flessen, stop er een blaadje basilicum bij en sluit ze goed af. Kook de flessen en potten een half uur in een grote ketel met kokend water. Geportioneerd invriezen kan ook, maar dan is de houdbaarheid beperkter. Volg de instructies van je vriezer. De passato wordt voor het gebruik als pastasaus ingekookt, op laag vuur zeker een uur, totdat hij donkerrood kleurt.