fotografen, makers, ontwerpers

Mariël Peters

Mariël: ‘Het idee voor Ben jij je wc? is ontstaan in het tweede jaar van mijn opleiding Grafisch Ontwerp in Groningen. Julia en ik waren bezig met een schoolopdracht waarvoor we typische Nederlandse dingen onderzochten. Je begint natuurlijk bij de molens, kaas en de tulpen, maar dat is al zo vaak gebruikt.’

Via een toeristengids kwamen ze op de Nederlandse toiletten. ‘Het is typisch Nederlands dat we alles gezellig willen maken; van vensterbanken tot woonkamers. Toiletten horen daar ook bij. Onze fascinatie voor de Nederlandse wc-cultuur groeide en we begonnen een onderzoek naar dit fenomeen. Verassend genoeg kregen we veel tips als: “Die heeft een mooie wc!” en “Daar moet je eens gaan kijken!”. Het bleek dat iedereen graag meehielp met onze zoektocht.’

In het boek staan 50 wc’s. Door de vele uitnodigingen bezochten Mariël en Julia er soms wel twee of drie op een dag. Hup, de bus in met hun statief, opschrijfboekje en camera. Mariël: ‘De heenrit was elke keer weer spannend. Wat gaan we zo aantreffen? Hoe zijn de mensen? Om direct na binnenkomst met een onbekende naar de wc te gaan, dat voelt heel intiem. Maar als we dan binnen waren viel het altijd mee. We werden overal heel hartelijk ontvangen.’

Het project werd zo groot dat ze er al snel ook buiten school steeds mee bezig waren.                   ‘Uiteindelijk hebben we het pas na ons afstuderen echt afgerond met dit boek. Het was een heel avontuur, omdat je nooit wist wat je nu weer voor bijzonders achter iemands wc-deur zou ontdekken. Ik ben trouwens bijna nergens naar de wc gegaan. Tijdens het maken van de foto’s verliest de ruimte zijn betekenis van toilet. Het voelt dan ineens heel vreemd als je vraagt of je er even mag plassen.’

Tekst: Fleur Bodt

[column size=one_half position=first ]

Titel
Ben jij je wc?

[/column]

[column size=one_half position=last ]

Meest memorabele wc
‘Zonder twijfel de lift-wc. Op de grond was een plateau waar je op kon staan. Het plateau ging een meter omhoog en dan kon je naar de wc. Het hele mechanisme en hoe het werkte, was het meest bizarre dat we zijn tegen gekomen.’

‘De buiten-wc, zonder riolering en achterin een tuin, was ook bijzonder. Vanuit het hokje zag je weilanden, met daarachter de ring van Groningen. Koud en een beetje vies, maar wel memorabel.’

[/column]