Katinka Polderman is een heerlijk manusje-van-alles. Naast een fantastische cabaretier is ze ook een enorm veelzijdige schrijver. Ze tekent zich suf aan allerlei bingo’s, beslisbomen en Venndiagrammen die allemaal herkenbare en komische situaties uitlichten. Het liefst schrijft ze in opdracht over dingen waar ze nooit dacht over te gaan schrijven.

door Ileen Rook

Hoe zou ik mijn eigen schrijfstijl omschrijven? Dat ligt er maar net aan voor wat ik schrijf. Wel probeer ik het altijd eenvoudig te houden, ik houd niet van al te veel toeters en bellen of demonstratieve mooischrijverij.

Haar cabaretshows zitten vaak tjokvol met liedjes. Regelmatig wordt ze gevraagd om liedjes te schrijven over het één en ander, voor verschillende televisieprogramma’s en theatervoorstellingen. Op een cynische, satirische manier benadert ze de wereld en geeft ze kritiek op de maatschappij. Ze deinst niet terug voor een vunzige grap, maar weet ook goed serieus te zijn.

Ik heb in opdracht van Nick en Simon een liedje geschreven waarin ik moest zingen hoe stom ik Nick en Simon vind. Dat heb ik op TV voor ze gezongen. “Het mag echt heel onvriendelijk worden”, zeiden ze.

Verder is ze de enige echte Beslisboommaker des vaderlands, met hilarische gedachtenspinsels over ieder mogelijk onderwerp. Bijvoorbeeld om het antwoord te vinden op prangende vragen als ‘Ben ik niet stiekem een plant?’, ‘Stuur ik een dickpic?’, ‘Bewaar ik mijn bonnetje?’ en ‘Ben ik eigenlijk wakker of woke?’

Ik heb ergens nog een notitieboekje van toen ik net kon schrijven. ik schreef ‘dit is de vis, de vis zit in de kom’. Het is een zeer kort verhaal zonder conflict.

Het liefst schrijft ze met pen en papier. Dan kun je goed zien wat je doorgekrast hebt en raak je ook niet afgeleid. Op een pen zit geen internet en dus ook geen Twitter. Hoewel uren op Twitter rondhangen onderdeel geworden is van haar werkrituelen, samen met het achteroverslaan van liters thee, vindt ze het ook fijn om af en toe organisch aan één stuk door te werken.

Mijn ideale werkomgeving is op mijn nieuwe werkzolder, denk ik. Die is nu nog niet af, maar de werkzolder die ik nu heb staat vol met boeken, Lego, pennen en papier en heeft een groot raam om uit te kijken en te mijmeren. Zo moet de werkzolder in het nieuwe huis ook worden.

Voor Loopvis heeft Katinka Polderman inmiddels al twee Kakkerlakjes geschreven! Ze begon in samenwerking met Meike Lieve Bos aan Adempauze, een tekst over wanneer het leven piepend en knarsend tot stilstand komt en wat je dan het beste kunt doen. Daarna volgde het Kakkerlakje Lekker in je kracht, een heerlijk verhaal over Heksje en haar zoektocht naar inspiratie.

Zwerfgoed was mijn absolute droomopdracht. Elke week dwalen tussen de oude boeken en daar met een groepje ontiegelijk getalenteerde, vakkundige, grappige en gezellige mensen zo’n mooi boek van maken, en daar dan óók nog een prijs mee winnen. Ik zou niet weten wat er leuker kan zijn.

Naast de Kakkerlakjes heeft ze samen met Sophie Reinders aan Zwerfgoed gewerkt, het boek voor mensen die in het Middelnederlands willen schelden, zelf inkt willen maken en die van lelijke hondjes en gedemonteerde kikkers.