Veel werk van Jan van Doornspeek straalt een vrolijke gezelligheid uit. Dat komt door het uitgebreide kleurenpalet waarin warme kleuren vaak een hoofdrol spelen; oranje-gelig, of warm paars. Dat hij gewerkt heeft voor uitgeverijen als Malmberg en Querido laat zich raden, want dat knusse werk leent zich bij uitstek voor kinderboekillustraties.
‘Mijn eerste tekensucces was een landschap tijdens een stoeptekenwedstrijd toen ik tien jaar was.’
Maar hij maakt ook andersoortig werk: op zijn Instagrampagina zijn illustraties te zien die volledig met houtskool en grafietpotlood zijn gemaakt. De logge beestmachines die zijn afgebeeld hebben weinig van de kleurrijke kinderboekillustraties, maar zijn desalniettemin eindeloos fascinerend. Wat de twee illustratiestijlen met elkaar delen is de vrijheid in verbeelden: Jan van Doornspeek zit niet vast op, bijvoorbeeld, één hoofdvorm: hij kiest wat het beste past bij het verhaal dat hij wil vertellen.
‘Mijn favoriete techniek is werken met enkel grijs-potlood; omdat ik daarmee gemakkelijk van donker naar licht kan werken en het heeft een zachte uitstraling.’
‘Het leukste om te illustreren vind ik poëzie. Het moeilijkst is realistisch tekenen; omdat alles verhoudingen dan moeten kloppen.’
Hij maakte de illustraties voor O arme, arme ik, een Kakkerlakje vol met gedichten van Eva Gerlach, Ted van Lieshout, Kate Schlingemann en Kees Spiering over en voor zieke kinderen. Met vrolijke, kleurrijke illustraties om weer van op te knappen.
‘Graag zou ik nog eens een Kakkerlakje illustreren maar dan in een totaal andere techniek/stijl.’
