Een schrijver die over elke letter nadenkt, die meerdere lagen én een vleugje humor in haar teksten verwerkt. Floor Tinga weet je te raken met haar teksten. Veelal over verlies en eenzaamheid, maar ook over liefde en vriendschap.
Droomopdrachten verschillen voor mij per jaar. Op dit moment zou dat zijn: Een dichtbundel maken voor kinderen, een graphic novel schrijven en een mooie podcastserie voor jeugd realiseren. Aan dromen heb ik gelukkig nooit gebrek.
Floor heeft journalistiek gestudeerd en daarna kunstgeleide management, waarbij ze zich focuste op moderne en hedendaagse kunst. Een jaar of vier geleden kwam ze erachter hoe leuk het is om fictie te schrijven, en hoe goed haar dat afging. Sindsdien heeft ze haar poëtische stem steeds meer onderzocht. Haar gedachtegang zie je goed terug in haar teksten. Ze houdt van details, maar niet van ellenlange beschrijvingen. Zo zou ze nooit een hele ruimte in een alinea beschrijven, maar kan ze wel net een detail geven waardoor je de hele ruimte zelf voor je kunt zien.
Als je jarig bent laat ik duizend vogels zingen naast je bed. Dan word je fluitend wakker terwijl ik thee voor je zet.
Het staat me nog goed bij dat ik vroeger een boekje heb gemaakt over het houden van een dwerggeit in de bijkeuken. Je moet de bijkeuken lichtelijk verbouwen om daar het binnenhok van te maken en de tuin is de wei. Ik wilde heel graag een dwerggeit.
Als kind was Floor ook veel bezig met tekenen. Na jaren illustreren wilde ze graag kinderboekenillustrator worden. Zo heeft ze in 2018 haar eigen kinderboek geïllustreerd, ‘Vos wil naar de maan’. Op een gegeven moment kwam ze erachter dat schrijven haar makkelijker in de vingers ligt. Ze verheugt zich erop om binnenkort weer wat te tekenen, waarbij ze haar veeleisendheid een beetje aan de kant schuift. Ze zit tjokvol ideeën en wil het plezier graag terugvinden in het illustreren. Wat ze zo mooi vindt aan beeld bij tekst, is dat het een hele andere laag geeft. Het kan iets nieuws toevoegen, een extra dimensie, een nieuw verhaal.
Feitelijk is mijn motto: “Als je schrijft, kan dat overal.” Tijdens het wandelen in je hoofd schrijven, of in bed of in bad in een schriftje. Wel heb je wat rust nodig. Als ik ergens flink mee aan de slag moet, ga ik ’s avonds laat vaak in bad met een pen en een opschrijfboekje. Ongetwijfeld heb ik een Kakkerlakje in bad geschreven. Mijn boekjes zien er altijd heel gehavend uit, ik heb ze ook wel eens half in het water laten vallen.
Het allerliefst zou Floor een serre hebben, die uitkijkt op een prachtige bloementuin en schaapjes. Schaapjes stralen enorm veel rust uit. Momenteel deelt ze een werkkamer met haar vriend, die uitkijkt op een straat met mooie bomen. Eigenlijk is dat voldoende, gewoon een bureau en een computer en iets om naar te kijken. Met een kopje thee en een stuk extra pure chocolade komt ze een heel eind.
Ik heb een leenhond. Hij woont in een bos en heet Sam. Ik ga geregeld met hem wandelen en kan met hem lezen en schrijven. Ik hou ontzettend van dieren, dus als iemand denkt: “Ik heb nog wel een hond (of een kat, of een cavia, of een compleet vlooiencircus) die ik af en toe kwijt moet”, dan bied ik me aan!
Haar eerste Kakkerlakje Als je jarig bent is een fantastische, humoristische opsomming van allerlei dingen die je doet voor iemand die jarig is. Voorzien van kleurrijk beeld van Astrid Verplancke. Voor het tweede Kakkerlakje Voor altijd schreef ze een prachtig gedicht over samen vergroeien en oud worden, geïllustreerd in zachte kleuren door Korneel Detailleur. Haar nieuwste Kakkerlakje is Vallen en opstaan, over hoe de rit naar je doel vol hobbels kan liggen en hoezeer het de moeite waard is als je er eenmaal bent. Deze is van prachtige bloemenzeeën voorzien door Merlijn van Eijden.
